Case

Finisterre

Finisterre werd in 2003 opgericht door Tom Kay. Deze zelfverklaarde zeebonk wou zijn passie voor het schuimende, zoute water doorgeven via zijn merk – via sokken en wetsuits, via outerwear en ondergoed. De visie van zijn label? Duurzame en innovatieve producten maken met aandacht voor de impact op mens en milieu.

Ethische en traceerbare designs staan centraal in de ontwerpfase. Finisterre communiceert daar ook openlijk open, met behulp van I-spy. Deze tool geeft de volledige cyclus weer die de Finisterre-producten afleggen, vanaf het ontwerp tot de uiteindelijke verkoop.

Tijdens de productiefase gaat er veel aandacht naar optimalisatie en stofkeuze. Zo opteert Finisterre bewust voor materialen die in Europa worden geproduceerd, meer bepaald in fabrieken in het noorden van het Verenigd Koninkrijk. Deze partners doen een beroep op ervaren ambachtslieden om stoffen uit gerecycled polyester te maken, maar ook om volledig recycleerbare stoffen op tafel te toveren. Daarnaast is Finisterre een grote fan van organisch katoen, getuige het Bowmont-project. Het merk werkt hiervoor samen met de enige fokker van Bowmont-schapen in het Verenigd Koninkrijk om het ras en zijn duurzame, kwaliteitsvolle en kostbare wol in stand te helpen houden. Tot slot worden ook de kledingstukken zelf in Europa geproduceerd.

Finisterre draagt de zorg voor zijn creaties na hun productie niet simpelweg over op de klanten, maar geeft hen de levenslange garantie dat hun kledingstukken hersteld zullen worden. De wegwerpcultuur is duidelijk niet aan dit merk besteed.

gerelateerde cases

Om de gebruikerservaring van deze site te verbeteren gebruikt deze website cookies.